akrolithi

Πέραν από την απαράμιλλη ομορφιά  του τόπου με τα κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά, την παρθένα άγρια φύση, τους γραφικούς πετρόχτιστους πύργους και την πλούσια ιστορία της, η Μάνη είναι διάσημη για τα ελαιόδεντρά της και το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο που παράγει.
Το ευλογημένο δέντρο της ελιάς που αντέχει σε βοριά και σε κρύο και απλώνει τις ρίζες του επάνω στην σκληρή μανιάτικη πέτρα για να μεγαλώσει, είναι υπεύθυνο για τον «υγρό χρυσό» κατά Όμηρον, και αποτελεί ένα από τα σήματα κατατεθέν της περιοχής, ο  λόγος που συχνά θα ακούσετε να την αποκαλούν και ως «Γη της Ελιάς»!

Η διαδικασία της συγκομιδής ή αλλιώς το Λιομάζωμα και οι παραδόσεις

μέσα από αναμνήσεις των παιδικών χρόνων της κυρίας Παναγιώτας, ιδιοκτήτριας του Akrolithi:

“Κάπου στα μέσα Οκτωβρίου από μικρό παιδί θυμάμαι τους γονείς και τις γιαγιάδες μου να προετοιμάζουν τα λιόπανα, τα χτενάκια, τα πριόνια και τα σακιά για να ξεκινήσουμε να μαζεύουμε τις ελιές μας.
Η διαδρομή προς το χωράφι άρχιζε νωρίς το πρωί. Τις πιο πολλές φορές φορτωνόμασταν τα πράγματα στην πλάτη, καθώς εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν δρόμοι για μεταφορικά μέσα προς τα χωράφια, και ξεκινούσαμε να στρώνουμε τα λιόπανα γύρω από την κάθε ελιά, μικρή ή μεγάλη με λίγο ή περισσότερο καρπό.
Με τα χτενάκια ή και με τα χέρια μας μαζεύαμε προσεκτικά τους καρπούς από το δέντρο χωρίς να τους τραυματίσουμε ή να τους λιώσουμε - άλλωστε οι καρποί αυτοί θα μας έδιναν το πολύτιμο λάδι!
Θυμάμαι, παρέες φίλων ή και οικογένειες που αποτελούνταν από τρία ή τέσσερα άτομα, να βοηθούν ο ένας στο λιομάζωμα του χωραφιού του άλλου για να μην τους προλάβει η κακοκαιρία και πέσει ο καρπός από τα δέντρα.
Γύρω στο μεσημέρι, αποκαμωμένοι όλοι από την κούραση κάθονταν πάνω στο λιόπανο και με λίγο ψωμί, τυρί και λάδι που έτρωγαν κατάφερναν να συνεχίσουν μέχρι αργά το βράδυ. Εμείς τα παιδιά τις περισσότερες φορές παίζαμε στα χωράφια και δεν σκεφτόμασταν καθόλου το φαγητό.
Στο φαγητό του χωραφιού, βέβαια, οφείλουμε και τη γνωστή μανιάτικη σαλάτα που αποτελείται από πορτοκάλι κομμένο σε κομμάτια, μπόλικη αφρίνα (το αλάτι που το καλοκαίρι είχαμε φροντίσει να μαζέψουμε από τα βράχια), κρεμμύδι, σύγκλινο, και φυσικά, λάδι. 
Στο τέλος της ημέρας, ο καρπός από τα ελαιόπανα θα έπρεπε να μπει στα σακιά και μετά να μεταφερθεί στο ελαιοτριβείο της περιοχής για να πάρουμε το ελαιόλαδο στο σπίτι.
Το ελαιόλαδο το αποθηκεύαμε όλοι πάντα στο υπόγειο του σπιτιού μας, μέσα σε μεγάλα πιθάρια, τα λαγήνια, για να μην το ενοχλήσει η ζέστη ή το κρύο. Το λάδι το χρησιμοποιούσαμε και σαν συντηρητικό για το παστό κρέας, και έπρεπε να υπάρχει σε κάθε σπίτι. Άλλωστε, όπου υπήρχε λάδι, υπήρχε και φαγητό…
Θυμάμαι επίσης, πάντα λίγο πριν τα Χριστούγεννα και αφού είχε τελειώσει πια το λιομάζωμα, να φτιάχνουμε με το φρέσκο λάδι τα πρώτα γλυκά του (επικείμενου) χρόνου, όπως κουραμπιέδες, μελομακάρονα και βεβαίως τα γνωστά μανιάτικα λαλάγγια,  καθώς και το Χριστόψωμο, το ψωμί δηλαδή που φτιάχνουμε για τα Χριστούγεννα. Οι γυναίκες του σπιτιού προετοίμαζαν την ζύμη και στην συνέχεια έβαζαν μεγάλες κατσαρόλες με λάδι πάνω στη φωτιά.  Εμείς τα παιδιά, μας άρεσε να μαζευόμαστε γύρω και να πλάθουμε με το ζυμάρι διαφορά σχέδια! Για το Χριστόψωμο, η μαμά έφτιαχνε κι έναν σταυρό από ζυμάρι και στην συνέχεια τον έριχνε στο καυτό λάδι για να τηγανιστεί και να τοποθετηθεί πάνω στο ψωμί. Μάλιστα κατά την παράδοση πιστεύαμε ότι, εάν ο σταυρός μετά το ψήσιμο έγερνε προς τα δεξιά τότε η νέα χρονιά θα πήγαινε «δεξιά», δηλαδή καλά!”

Απολαύστε την αυθεντική εμπειρία Ελιάς στο Akrolithi

Σήμερα, η διαδικασία της συγκομιδής είναι παρόμοια, αλλά λίγο πιο απλοποιημένη και σύγχρονη, χωρίς όλο το νοσταλγικό τελετουργικό που περιγράφεται παραπάνω, αλλά με τον ίδιο σεβασμό στο ιερό αυτό δέντρο της ελιάς και διατηρώντας όλες τις γαστρονομικές παραδόσεις.
Στον προαύλιο χώρο του Akrolithi, και σε περίοπτη θέση καθένας από τους επισκέπτες μας μπορεί να δει από κοντά τις αιωνόβιες ελιές των παππούδων μας που διατηρήσαμε ανέγγιχτες κατά την διαμόρφωση του εξωτερικού χώρου του καταλύματος και οι οποίες συνεχίζουν να μας χαρίζουν γενναιόδωρα τον πολύτιμο χρυσοπράσινο χυμό τους, δηλαδή το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, που μαζί με τους ελαιόκαρπους  αποτελούν ένα από τα βασικά συστατικά του βραβευμένου «Ελληνικού Πρωινού» που προσφέρουμε.
Προς τιμήν αυτής της αδιαίρετης ιστορίας της Ελιάς με τον τόπο μας, δώσαμε το όνομά της σε μία από τις πολυτελείς σουίτες του Akrolithi Boutique Hotel με κάθε γωνιά να την ομολογεί, ενώ ταυτόχρονα αγναντεύει πανοραμικά την μαγευτική θέα του απέραντου κόλπου του Οιτύλου.