akrolithi

Με ομορφιά λιτή και θωριά αγέρωχη, οι μανιάτικοι Πύργοι συνιστούν έναν αρχιτεκτονικό θησαυρό που εκφράζει στον απόλυτο βαθμό τη μεγαλοσύνη του τόπου. Αυτά τα επιβλητικά πέτρινα κτίσματα -περί τα 800 στον αριθμό- που χτίζονταν από τους βυζαντινούς χρόνους και μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, και κάποτε απωθούσαν επίδοξους κατακτητές, καταφέρνουν στο πέρασμα των ετών να κατακτούν με την καθάρια γοητεία τους όποιον τα αντικρύζει. Χαρακτηριστικά δείγματα μανιάτικων Πύργων που αξίζει να επισκεφτείτε είναι: ο Πύργος Τρουπάκη - Μούρτζινου στην Καρδαμύλη, ο Πύργος των Καπετανάκηδων στον λόφο Πετροβούνι στα Σωτηριάνικα, και ο Πύργος του Κουμουνδούρου στον Κάμπο.  

Στην ήρεμη αγκαλιά ενός απάνεμου κολπίσκου της Λακωνίας, το γραφικό χωριό του Πόρτο Κάγιο περηφανεύεται ως το νοτιότερο φυσικό λιμάνι της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ο παραθαλάσσιος αυτός μικρός παράδεισος -που πήρε το όνομά του από το ενετικό Porto Quaglio και το γαλλικό Port des Cailles και σημαίνει το «Λιμάνι των Ορτυκιών»- καταγράφτηκε στις σελίδες της Ιστορίας ως το ορμητήριο του πειρατικού στόλου του Λάμπρου Κατσώνη. Ιδανικός προορισμός για όσους επιζητούν την αυθεντικότητα, την απλότητα και την ηρεμία, και ανακαλύπτουν την ουσία της ζωής με ένα «βάπτισμα» στα γαλαζοπράσινα νερά του.  

Υπό τον ήχο των κυμάτων να σκάνε πάνω στα απόκρημνα βράχια, και το βλέμμα να χάνεται στην απεραντοσύνη του ανοιχτού ορίζοντα, στέκεσαι εδώ, στο νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ευρώπης, στο σημείο όπου το Αιγαίο συναντά το Ιόνιο πέλαγος, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Με τη σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι η μυθολογία ήθελε το Ακρωτήριο Ταίναρο (ή Κάβο Ματαπάς) ως την πύλη του Άδη, διασχίζεις ένα βατό μονοπάτι 2 χλμ, από το εκκλησάκι των Αγίων Ασωμάτων, χτισμένο με τις πέτρες του ιερού του Ταινάριου Ποσειδώνα, μέχρι τον περίφημο Φάρο του Ακροταίναρου - και απλά υποκλίνεσαι σε ένα από τα πιο επιβλητικά αξιοθέατα της Ελλάδας.  

Ένα απαράμιλλο θέαμα που μένει εντυπωμένο στη μνήμη όσο ζεις, μια τρανή απόδειξη της καλλιτεχνίας της φύσης, τα Σπήλαια Βλυχάδα Διρού εξερευνήθηκαν για πρώτη φορά το 1950 από το ζεύγος σπηλαιολόγων Πετρόχειλου, και δίκαια έχουν χαρακτηριστεί ως τα ωραιότερα λιμναία σπήλαια παγκοσμίως. Με μια περιήγηση, με τα πόδια και με καραβάκι, ταξιδεύεις στον μαγικό τους κόσμο, στολισμένο με περίπλοκους κρυσταλλικούς σχηματισμούς, σταλακτίτες, σταλαγμίτες και τις ονομαστές «βελόνες» της Βλυχάδας, εξαίσια δημιουργήματα υπομονής και επιμονής.

Κοντά στα Σπήλαια Διρού, το Νεολιθικό Μουσείο εκθέτει ανεκτίμητης ιστορικής αξίας ευρήματα των παλαιολιθικών χρόνων, αποτέλεσμα των επί σειράς πέντε δεκαετιών ανασκαφών του αρχαιολόγου Γιώργου Παπαθανασόπουλου. Στο μουσείο μπορεί κανείς να θαυμάσει νεολιθικά ειδώλια, ανθρώπινους σκελετούς και κρανία, οστά θηραμάτων, κεραμική από ομαδικές ταφές, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπλα, κοσμήματα, ενώ τις εντυπώσεις και τα βλέμματα κλέβει ο γυναικείος σκελετός του 3.200 π.Χ. που εκτίθεται όπως ακριβώς ανακαλύφθηκε.

Ένα ανεκτίμητο ανοιχτό μουσείο βυζαντινών και μεταβυζαντινών εκκλησιών, που όμοιό του δεν βρίσκεις στην Ελλάδα – αυτή είναι η Μάνη με τη χαρακτηριστική ναοδομία της. Εκκλησιαστικά μνημεία, χτισμένα μεταξύ του 5ου και 14ου αιώνα, έρχονται να προσθέσουν το δικό τους ειδικό βάρος στην πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Οι μανιάτικες εκκλησίες, διάσπαρτες στο μανιάτικο τοπίο, όχι μόνο εντάσσονται στη φυσιολογία του αλλά αποθεώνουν την ομορφιά του, σαν μια συνομιλία του θείου με το ανθρώπινο. Τροφή για σκέψη το γεγονός ότι πολλές από τις εκκλησίες ήταν ιδιωτικές και αποτελούσαν στοιχείο των πολεμόπυργων, μια έκκληση ειρήνης εν καιρώ πολέμου. *Αξίζει να επισκεφτείτε: τη Μονή Δεκούλου, μια μονή ιστορική καθώς εδώ υπογράφθηκε η συνθήκη μεταξύ Μανιατών και Ορλώφ το 1770, αλλά και εντυπωσιακή καθώς βρίσκεται ανάμεσα στο Κάστρο της Κελεφάς με τις εντυπωσιακές σπηλιές και την απεραντοσύνης της θάλασσας που απλώνεται στο Καραβοστάσι, το Νέο Οίτυλο και το Λιμένι.